به گزارش مشرق، رویارویی پرسپولیس و استقلال نه‌تنها در کشورمان بلکه در قاره کهن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است تا جایی که اخبار این بازی بازتاب زیادی در رسانه‌های داخلی و خارجی دارد. با این حال در دربی تهران آنقدر حاشیه، نکات منفی و خلأهای فرهنگی به چشم می‌خورد که باید امیدوار بود که خارجی‌ها تنها نتیجه بازی را پوشش داده باشند، چراکه در این صورت فرهنگ فوتبال و حتی جامعه‌مان زیر سؤال می‌رود. 

هیاهوی دربی از هفته‌ها قبل شروع می‌شود، چند روز مانده به روز بازی بیشتر و در روز مسابقه به بالاترین حد ممکن می‌رسد. جدا از بحث‌های فنی، اینکه پیروزی حق کدام تیم بود و سوت‌های داور تا چه اندازه روی بازی تأثیر گذاشت، از بی‌اخلاقی‌هایی که روی سکوها رخ می‌دهد و به داخل زمین هم کشیده می‌شود نمی‌توان به سادگی گذشت.

به خاطر همین بی‌اخلاقی‌هاست که به هیچ وجه نمی‌توان دربی را گل سرسبد فوتبال ایران نامید. این دو تیم در یک فصل فوتبالی حداقل دو بار به مصاف هم می‌روند و دو بار هم بی‌فرهنگی‌ها حول و حوش این دیدار حساس منعکس می‌شود. چالش‌هایی که روز پنج‌شنبه در آزادی به تصویر کشیده شد و عکس‌ها و فیلم‌های آن در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود، واقعیت‌هایی‌ هستند که سال‌هاست بر فوتبال ما حاکم است، اما هیچ مقام مسئولی در جهت برطرف کردن آنها قدمی جدی برنداشته است.

از طرفی هواداران دو تیم نیز وقتی تحت تأثیر جو ورزشگاه قرار می‌گیرند همسو با جریان حاکم رکیک‌ترین الفاظ را نثار تیم رقیب و البته داور مسابقه می‌کنند. اوضاع زمانی بغرنج‌تر می‌شود که یکی از دو تیم گلی دریافت می‌کند، آن‌وقت است که باید منتظر شنیدن بدترین شعارها و فحاشی‌ها بود تا جایی که مسئولان پخش مستقیم تلویزیونی راهی جز قطع کردن صدای ورزشگاه ندارند. در حقیقت این کار تنها راه‌حل جدی است که تاکنون برای حل مشکل فحاشی‌ها در استادیوم‌های ورزشی انجام شده است.

با اینکه مدیران تیم‌ها بر فرهنگی بودن باشگاهشان تأکید دارند و در فدراسیون فوتبال نیز همیشه دم از فعالیت‌های فرهنگی و ترویج اخلاق‌مداری زده‌ می‌شود، اما عملاً هیچ کاری برای حل معضلات فرهنگی روی سکوها انجام نشده است! متأسفانه فحاشی‌های پیاپی تنها نکته منفی دربی 85 نبود؛ پرتاب اشیا، پرتاب نارنجک، کندن صندلی‌ها و صدمه زدن به برخی بازیکنان و عکاسان حاد بودن شرایط موجود را تأیید می‌کند. اگر بخواهیم با نگاهی بی‌طرف و منصفانه به قضیه بنگریم، باید اعتراف کنیم که اتفاقات رخ داده در آزادی همه ساله در دربی تکرار می‌شود. هر بار پس از مصاف سرخابی‌ها رسانه‌ها رفتار تماشاگرنماها را که تعدادشان بسیار زیاد است به تصویر می‌کشند به این امید که دست‌اندرکاران فوتبال کشور با برنامه‌ریزی ویژه و کمک گرفتن از نهادهای فرهنگی و اجتماعی به فکر کاهش حواشی بیفتند، ولی تا به امروز نه مسئولان کاری انجام داده‌اند و نه تهدیدها و جریمه‌های کمیته انضباطی تأثیری داشته است.

از سوی دیگر اینکه از این دست رفتارها کم و زیاد در سایر بازی‌ها نیز به چشم می‌خورد، اما بدون شک حواشی دربی بازتاب بسیار گسترده‌تری در سطح ایران و جهان دارد. با اینکه مصاف پرسپولیس و استقلال را دربی آسیا هم می‌نامند، ولی در حقیقت واکنش هواداران به اتفاقات درون زمین روز به روز بدتر از گذشته می‌شود. در گیرودار حواشی این بازی هنوز بسیاری خود را مسئول رفتار تماشاگران تیم‌شان نمی‌دانند و معلوم نیست متولی این همه بی‌فرهنگی کیست! اگرچه قضاوت داور مسابقه با اشتباهاتی همراه شد و کارت‌های پیاپی او بازی را تحت تأثیر قرار داد، اما باز هم نمی‌توان پذیرفت که هزاران تماشاگر در یک نیمه بازی، او را با الفاظ رکیک مجازات کنند. دم از فرهنگ می‌زنیم، اما در بازی که ورزشگاه آزادی مملو از جمعیت می‌شود رفتارهای کاملاً ضدفرهنگی به چشم می‌خورد. در عصر ارتباطات مطمئن باشید اینگونه رفتارها از چشم مردم سایر کشورها دور نمی‌ماند و آن‌موقع است که باید منتظر قضاوت‌های خارجی‌ها علیه فرهنگ‌مان باشیم. دربی تهران تمام شد و بداخلاقی‌ها و حاشیه‌های ریز و درشت آن دوباره به دست فراموشی سپرده می‌شود، لطفاً به فکر بازی برگشت و بازی‌های آتی باشید.

منبع: روزنامه جوان